Sobota, 23 listopada 2024
Stożek rogówki to niezapalna, postępująca choroba oczu prowadząca do powstania zmian w strukturze rogówki. Część gałki ocznej, która naturalnie jest okrągła, ulega ścieńczeniu i zaczyna się wydłużać, przyjmując charakterystyczny, stożkowany kształt. Wybrzuszona rogówka nie jest w stanie prawidłowo skupiać wpadających do oka promieni świetlnych, w związku z czym pojawiają się problemy z widzeniem. Choroba może dotyczyć jednego lub obojga oczu.
Przyczyny i objawy stożka rogówki
Jednoznaczna przyczyna stożka rogówki nie została jeszcze do końca poznana. Specjaliści są jednak zgodni co do prawdopodobnych czynników ryzyka. Są to przede wszystkim urazy oka, towarzyszące choroby narządu wzroku, brak równowagi enzymatycznej organizmu, niektóre choroby ogólnoustrojowe oraz obciążenie genetyczne. Deformacja rogówki może zaistnieć również na skutek nadmiernej ekspozycji na promieniowanie UV (w tym światło słoneczne). Stożek rogówki najczęściej zaczyna się rozwijać już w wieku dorastania. Przez wiele lat może nie dawać żadnych objawów. Dolegliwości często dają o sobie znać dopiero około 30-35 roku życia. Bardzo charakterystyczne jest przede wszystkim szybkie pogarszanie ostrości widzenia oraz postępujące rozmazywanie się obrazu. Chorzy skarżą się także na nadwrażliwość na światło (fotofobię) i uciążliwe swędzenie oczu.
Leczenie stożka rogówki
Jeszcze jakiś czas temu jedynym sposobem poprawy jakości widzenia u osób ze stożkiem rogówki była korekcja okularowa oraz – w bardziej zaawansowanych stadiach – przeszczep rogówki. Współczesna okulistyka oferuje jednak znacznie więcej możliwości. Dzięki nowoczesnym metodom zabiegowym możliwe jest całkowite zatrzymanie postępu choroby. Jak leczy się stożek rogówki?
Cross-linking
Podstawowym zabiegiem mającym zastosowanie w leczeniu stożka rogówki jest Cross-linking. Jego wykonywaniem zajmują się profesjonalne kliniki okulistyczne. Zabieg przeprowadzany jest w trybie ambulatoryjnym, jest zupełnie bezbolesny i całkowicie bezpieczny. Jego efekty są długotrwałe, dzięki czemu pacjent nie musi już używać okularów. Cross-linking polega na nasączeniu rogówki kroplami ryboflawiny oraz naświetleniu jej promieniowaniem UV-A. Pozwala to na wytworzenie w rogówce nowych mostków kolagenowych, a tym samym wzmocnienie i utwardzenie jej struktury. Ponieważ do przebudowy włókien kolagenowych potrzeba czasu, na efekty zabiegu trzeba trochę poczekać (pierwsze rezultaty widoczne są już po dwóch miesiącach, jednak ostateczne pojawiają się dopiero po około pół roku). W początkowych stadiach stożka rogówki można przeprowadzić Cross-linking w połączeniu z laserową korekcją wzroku.
Pierścienie śródrogówkowe
Inną popularną metodą leczenia omawianego schorzenia jest wszczepienie do rogówki specjalnych pierścieni. W trakcie zabiegu w strukturze rogówki tworzone są maleńkie tunele, w których umieszcza się następnie specjalne implanty. Ich zadaniem jest spłaszczenie nadmiernego wybrzuszenia na powierzchni tkanki. Dzięki takiej metodzie możliwe jest wyrównanie astygmatyzmu nieregularnego oraz zmniejszenie krótkowzroczności, a tym samym poprawa widzenia. Rodzaj implantu śródrogówkowego dobierany jest indywidualnie dla każdego pacjenta. Wyboru dokonuje się na podstawie badań okulistycznych (m.in. topografii rogówki i keratometrii) jeszcze na etapie diagnozy. Należy zaznaczyć, że implanty pierścieniowe nie usuwają stożka rogówki, lecz jedynie zmniejszają nieregularność na powierzchni tej części oka. Zabieg często jest wykonywany w połączeniu z Cross-linkingiem.