Przyczyny powstawania stożka rogówki

Wzrok nazywany jest często najważniejszym ze zmysłów, ponieważ to właśnie od dostarcza nam większość informacji o otoczeniu. Budowa ludzkiego oka jest bardzo złożona. Poszczególne elementy narządu wzroku pełnią różne funkcje. W przedniej części gałki ocznej znajduje się wypukła błona zewnętrzna nazywana rogówką. Jej zadaniem jest skupianie docierających do oka promieni świetlnych, by następnie – po przejściu przez soczewkę – mogły zostać prawidłowo zogniskowane na siatkówce. Jednak czasami zdarza się, że naturalnie okrągła rogówka staje się coraz bardziej wydłużona, aż jej kształt zaczyna przypominać wybrzuszony stożek. Jednocześnie jej powierzchnia staje się coraz cieńsza. W takim przypadku mówimy o tzw. stożku rogówki, czyli niezapalnej chorobie powodującej ograniczenie pola widzenia. Z czasem deformacja się pogłębia, a chory ma coraz większe problemy ze wzrokiem. Jakie są przyczyny powstawania stożka rogówki? O tym w dzisiejszym artykule.

Przyczyny stożka rogówki
Czynniki wywołujące stożek rogówki wciąż pozostają tajemnicą. Etiologię choroby wiąże się zarówno z przyczynami środowiskowymi, jak i predyspozycjami genetycznymi. Czynniki dziedziczne dotyczą około 6 – 9% przypadków. Przyjmuje się, że znaczenie może mieć brak równowagi enzymatycznej przyczyniający się do nieprawidłowego rozwoju włókien kolagenowych rogówki. Schorzenie z większą częstością występuje u osób chorujących na atopowe zapalenie skóry i jego powikłania (np. egzemę). Wśród prawdopodobnych czynników zwiększających ryzyko pojawienia się stożka rogówki wymienia się także niektóre choroby oczu (m.in. retinopatię wcześniaczą, zapalenie spojówek oraz stany zapalne rogówki. Lekarze są zgodni, że intensywne pocieranie oczu może przyspieszać rozwój choroby. Według najnowszych badań, na stożek rogówki częściej chorują mężczyźni.

Objawy stożka rogówki
Osoby, u których rozwinął się stożek rogówki, skarżą się przede wszystkim na pogorszenie ostrości widzenia. Obraz staje się zamglony i niewyraźny, a wokół źródeł światła pojawia się charakterystyczny „efekt halo”. Dolegliwości nasilają się zwłaszcza po zmroku – na przykład podczas jazdy samochodem. Gdy patrzymy na reflektory aut jadących z naprzeciwka widzimy jedynie rozmazane plamy. Niekiedy objawy stożka rogówki są mylone z dolegliwościami występującymi przy najpopularniejszych wadach refrakcji (np. krótkowzroczności). Najgorsze, co możemy zrobić, to próbować skorygować rzekomą „wadę” bez konsultacji z okulistą. Niestety, wiele osób nadal kupuje okulary w markecie. Taka praktyka nie tylko nie pomaga, lecz może poważnie nam zaszkodzić. Dlatego gdy tylko zauważymy u siebie niepokojące objawy, koniecznie zgłośmy się do lekarza. Pierwsze sygnały mogące wskazywać na stożek rogówki często występują już w okresie dorastania. Choroba może rozwijać się przez wiele lat, a zaniedbana może skończyć się koniecznością przeszczepu rogówki.

Stożek rogówki – czy to można wyleczyć?
Na szczęście stożek rogówki można dziś skutecznie leczyć. Współczesna okulistyka poszła pod tym względem znacznie do przodu. Choć jakiś czas temu jedyną skuteczną metodą wyeliminowania stożka rogówki był przeszczep, obecnie dostępne są o wiele łatwiejsze sposoby leczenia. Do najpopularniejszych należą całkowicie bezbolesne zabiegi na rogówkę z użyciem lasera: wszczepienie pierścieni śródrogówkowych oraz Cross-linking.