Czwartek, 10 października 2024
Choć wiele osób sądzi, że zaćma jest chorobą występującą jedynie u ludzi w podeszłym wieku, tak naprawdę mogą na nią zachorować także osoby młodsze. Rozróżnia się kilka typów zaćmy. Najpopularniejszą klasyfikacją jest podział na zaćmę wrodzoną i nabytą. Zaćma jest chorobą postępującą, w wyniku której dochodzi do powstawania postępującego zmętnienia w obrębie soczewki oka. Zmętnienie soczewki powoduje, że promienie świetlne docierające do oka mają utrudnioną drogę do siatkówki, w związku z czym zmniejsza się ostrość widzenia. W związku z tym, że początkowe stadia zaćmy mogą przebiegać właściwie bezobjawowo, choroba może rozwijać się przez wiele lat, a pacjenci mogą nie mieć o niej nawet pojęcia. Sygnałem mogącym wskazywać na zaćmę może być konieczność coraz częstszego zmieniania okularów na silniejsze. Jakie objawy mogą towarzyszyć rozwijającej się zaćmie? W jaki sposób zmniejszyć ryzyko zachorowania na tę poważną chorobę?
Objawy zaćmy
Najczęściej występującym objawem zaćmy jest zamglone widzenie. Chorzy zaczynają mieć coraz większe problemy z prawidłową oceną odległości. Przedmioty stają się niewyraźne i rozmazane, a chorzy odnoszą wrażenie, że patrzą na nie przez mgłę lub przez brudną szybę. Pojawiają się problemy z widzeniem barw: chory postrzega kolory jako wyblakłe i pozbawione naturalnej wyrazistości. Mogą wystąpić także trudności z rozróżnieniem poszczególnych kolorów. W zaawansowanym stadium choroby zaćma prowadzi do coraz większej utraty ostrości widzenia, a nieleczona prowadzi do ślepoty.
Jak uniknąć zaćmy?
Biorąc pod uwagę to, jak poważną chorobą oczu jest zaćma, pojawia się pytanie, czy można jej jakoś uniknąć. Co prawda nie istnieją potwierdzone medycznie sposoby całkowitego wyeliminowania ryzyka związanego z zaćmą, możemy jednak znacząco je zmniejszyć. Pierwszym czynnikiem, który może mieć wpływ na zmniejszenie ryzyka wystąpienia zaćmy, jest unikanie ekspozycji na promieniowanie ultrafioletowe i podczerwone. W słoneczne dni zalecane jest więc noszenie okularów przeciwsłonecznych z odpowiednim filtrem. W profilaktyce zaćmy bardzo duże znaczenie ma także dieta. Dbanie o dobrą kondycję narządu wzroku jest niezbędne nie tylko dla zmniejszenia ryzyka zachorowania na zaćmę, lecz także jako element profilaktyki innych chorób narządu wzroku. Aby nasze oczy mogły prawidłowo funkcjonować, niezbędna jest im witamina A. Najlepszym źródłem witaminy A w diecie są warzywa liściaste (np. sałata, boćwina, roszponka). Korzystne działanie na narząd wzroku ma także luteina. Jej działanie polega na zapewnieniu oczom naturalnej ochrony przed promieniowaniem UVA i UVB. Dostarczymy ją organizmowi włączając do diety czerwoną paprykę i brokuły. Ponadto niezwykle ważna jest profilaktyka i regularne badania oczu. Osoby, które ukończyły czterdzieści lat, powinny co najmniej raz do roku poddawać się rutynowym badaniom okulistycznym. Pamiętając, że jednym z czynników ryzyka zachorowania na zaćmę są predyspozycje genetyczne, osoby, w których rodzinie pojawiały się przypadki zaćmy, powinny zwiększyć częstotliwość wizyt u lekarza okulisty do co najmniej dwóch w ciągu roku.