Sobota, 23 listopada 2024
Zaćma jest poważną chorobą narządu wzroku polegającą na stopniowym zmętnianiu soczewki oka. Największa zachorowalność na zaćmę odnotowywana jest u osób starszych, u których zmiany w obrębie soczewki mają związek z naturalnymi procesami starzenia się organizmu. Wraz z wiekiem soczewka traci naturalną dla siebie elastyczność, w związku z czym w jej obrębie może dochodzić do postępującego w czasie mętnienia. Choć najliczniejszą grupę pacjentów z zaćmą stanowią osoby w podeszłym wieku, choroba może rozwinąć się również u młodszych osób (na przykład u pacjentów chorujących na krótkowzroczność). Choroba może pojawić się też jako konsekwencja urazów mechanicznych oraz stanów zapalnych oka. Czynnikiem ryzyka mogą być ponadto schorzenia ogólnoustrojowe (między innymi cukrzyca). Niekiedy zaćma pojawia się w następstwie przyjmowania niektórych preparatów farmakologicznych (np. kortykosteroidów). Nieleczona zaćma może doprowadzić nawet do całkowitej utraty wzroku. Dlatego w przypadku tej choroby kluczowe znaczenie ma jak najszybsze podjęcie specjalistycznej terapii. Dawniej zachorowanie na zaćmę praktycznie zawsze kończyło się ślepotą. Dziś, dzięki ogromnemu postępowi medycznemu, do przywrócenia zdrowia wystarczy przeprowadzenie prostego zabiegu. Jaki jest mechanizm powstawania zaćmy? Jakie objawy towarzyszą chorobie?
Jak powstaje zaćma?
Jak wspomniano, zaćma jest chorobą polegającą na stopniowym zmętnieniu soczewki oka. Rozwój choroby związany jest z zaburzeniami przemian metabolicznych zachodzących w soczewce. W związku z nimi struktura traci naturalną dla siebie przejrzystość, a pacjent zaczyna mieć problem z wyraźnym widzeniem. W przeciwieństwie do zdrowej soczewki oka, w obrębie soczewki dotkniętej zaćmą pojawiają się małe plamki lub całe obszary zmętnienia. Obecność tego rodzaju zmian utrudnia przedostawanie się promieni świetlnych do siatkówki, co skutkuje wystąpieniem problemów z ostrością obrazu. Zaćma może być zarówno chorobą wrodzoną, jak i nabytą. Schorzenie może pojawić się w jednym lub obydwu oczach.
Jakie są objawy zaćmy?
Początkowe objawy zaćmy są trudne do wykrycia. Dotyczy to zwłaszcza zaćmy starczej, która występuje u osób po 50. roku życia. Dolegliwości, z którymi pacjenci zgłaszają się do gabinetów okulistycznych, nie są niekiedy na tyle specyficzne, by można je powiązać właśnie z tą jednostką chorobową. Niekiedy zdarza się tak, że lekarz kilkukrotnie zmienia choremu okulary korekcyjne, dopiero po pewnym czasie zmieniając strategię leczenia w kierunku terapii zaćmy. Na szczęście takie sytuacje zdarzają się rzadko. Doświadczony okulista jest w stanie postawić poprawną diagnozę już podczas pierwszej wizyty chorego. Jakie objawy mogą zatem towarzyszyć zaćmie? Najczęstszym objawem pojawienia się zaburzeń przemiany materii w soczewce jest niewyraźne i zamglone widzenie. Charakterystyczny jest także objaw opisywany przez pacjentów jako wrażenia patrzenia przez mgłę. Do objawów towarzyszących zaćmie należą także wrażenie oślepiania w kontakcie z nawet słabszym światłem oraz niewyraźne widzenie kształtów przedmiotów znajdujących się w bliskiej odległości.