Po czym można poznać jaskrę?

Jaskra to schorzenie, w którego przebiegu czas gra dużą rolę. Niektóre jej typy potrafią rozwijać się latami, nie wykazując przy tym żadnych objawów, a właśnie wykrycie jej na wczesnym etapie daje największe szanse na zminimalizowanie negatywnych skutków.

Jaskra uszkadza nerw wzrokowy

Istnieje kilka różnych typów jaskry, jednak wszystkie mają wspólną cechę – powodują degenerację włókien nerwu wzrokowego, który w naszym organizmie jest kluczowy dla prawidłowego widzenia. W większości przypadków dzieje się tak z powodu podwyższonego ciśnienia wewnątrz oka (choć istnieje również odmiana jaskry, w której jest ono prawidłowe, a uszkodzenia tworzą się z powodu wywołanej zaburzeniami krążenia zwiększonej wrażliwości nerwu wzrokowego). Schorzenie dotyczy dziś około 900 tys. osób w naszym kraju (większość stanowią osoby po 40. roku życia), a liczba nowych rozpoznań w Polsce i na świecie niestety ciągle wzrasta; tym samym jaskra zdążyła zyskać już sobie miano choroby cywilizacyjnej.

Objawy jaskry

Jaskra objawia się zwykle bólem oczu, bólami głowy oraz zaburzeniami widzenia (mroczki, zamglenie i nieostrość obrazu). Choć symptomy te wydają się raczej trudne do przeoczenia, obecne są głównie przy jaskrze z zamkniętym kątem przesączania, która występuje stosunkowo rzadko. Najczęściej diagnozowana jest bowiem jaskra z kątem otwartym, a ona niestety przez wiele lat pozostaje praktycznie bezobjawowa. Niektórzy są wprawdzie w stanie wyłapać brzeżne zawężenie pola widzenia, ale większość pacjentów latami (!) nie zauważa niczego niepokojącego. Niestety, w zaawansowanej, nieleczonej postaci schorzenie może doprowadzić nawet do ślepoty. Wczesne wykrycie i podjęcie terapii daje szansę nie tylko na uniknięcie całkowitej utraty wzroku, ale również na zminimalizowanie negatywnego wpływu jaskry na komfort życia pacjenta.

Dowiedz się więcej o diagnozowaniu jaskry:  https://vidiummedica.pl/operacja-jaskry/diagnozowanie-jaskry/

Jakimi badaniami diagnozuje się jaskrę?

Kiedy nieobecne są żadne widoczne objawy, rozwijającą się jaskrę mogą uwidocznić badania. Współczesna medycyna kładzie przed nami szereg możliwości. Podstawą jest badanie dna oka z oceną tarczy nerwu wzrokowego – jego obraz potrafi powiedzieć lekarzowi bardzo wiele. Oprócz tego, mamy do dyspozycji tzw. optyczną koherentną tomografię (OCT; za jej pomocą również można ocenić nerw wzrokowy), pomiar ciśnienia wewnątrzgałkowego (tonometrię), a także gonioskopię, czyli badanie kąta przesączania (który w wielu odmianach schorzenia wykazuje nieprawidłowości). Dzięki tej ostatniej okulista może stwierdzić, z którym typem jaskry mamy do czynienia. Wymienione badania wykonuje się, gdy pacjent zgłasza jakieś objawy, można też poddać się im profilaktycznie – w końcu znacznie ułatwiają wykrycie schorzenia. Regularne wizyty u lekarza połączone z kontrolą wzroku z pewnością pomogą uniknąć zaskoczenia, jeśli w naszych oczach pojawi się jaskra.