Jaskra normalnego ciśnienia

Jaskra jest chorobą, którą zwykło się nazywać cichym złodziejem oczu. I choć większość kojarzy ją z podwyższonym ciśnieniem w oku, w rzeczywistości neuropatie nerwu wzrokowego mogą rozwijać się również w wyniku innych anomalii. W takich przypadkach lekarze diagnozują tzw. jaskrę normalnego ciśnienia.

Jakie są rodzaje jaskry
Wiele osób uważa, że jaskra jest chorobą ludzi starszych. Tymczasem zachorować może każdy bez względu na wiek. W klasyfikacjach medycznych rozróżnia się kilka typów schorzenia, których wspólną cechą jest neuropatia nerwu wzrokowego. Pierwszym rodzajem jest jaskra pierwotna otwartego kąta. Choroba może bardzo długo nie dawać żadnych objawów. Zmiany w strukturze narządu wzroku rozwijają się powoli, dlatego chorzy najczęściej zgłaszają się do gabinetu okulistycznego dopiero wtedy, gdy doszło już do znacznego zawężenia pola widzenia. Jaskra pierwotna rozwija się obustronnie. Drugim typem jest jaskra wtórna, powstająca w przebiegu innych schorzeń oka prowadzących do zablokowania kąta tęczówkowo-rogówkowego oraz nieprawidłowości w obrębie tęczówki i soczewki. Trzeci rodzaj to jaskra pourazowa, rozwijająca się na skutek uszkodzeń mechanicznych elementów narządu wzroku. W stosowanych obecnie zestawieniach możemy spotkać także podział na jaskrę otwartego i zamkniętego kąta przesączania. Najbardziej powszechna jest jaskra z otwartym kątem, diagnozowana w 90% przypadków. Polega na stopniowym i powolnym blokowaniu kanalików odprowadzających ciecz wodnistą z oka. Z kolei jaskra zamkniętego kąta przesączania wynika ze zwężenia kąta pomiędzy rogówką a tęczówką. Niekiedy progresja neuropatii nerwu wzrokowego nie ma związku z ciśnieniem. Jego prawidłowa wartość wcale nie wyklucza możliwości wystąpienia ubytków pola widzenia. Tak właśnie dzieje się w przebiegu jaskry normalnego ciśnienia.

Przyczyny jaskry
W celu ustalenia dokładnej przyczyny rozwoju jaskry normalnego ciśnienia przeprowadzono wiele badań klinicznych. Ekspertom udało się ustalić, że stopniowe pogarszanie widzenia ma w tym przypadku związek z miejscowymi zaburzeniami naczyniowymi, przede wszystkim przewlekłym niedokrwieniem nerwu II. Takie patologie często towarzyszą migrenowym bólom głowy, chorobom autoimmunologicznym, chorobie Raynauda, niedokrwiennym chorobom naczyniowym i niskiemu ciśnieniu tętniczemu krwi.

Objawy jaskry
Jaskra normalnego ciśnienia może przez wiele lat rozwijać się zupełnie bezobjawowo. Dopóki nie zostanie postawiona diagnoza, chory może zupełnie nie zdawać sobie sprawy z grożącej mu utraty wzroku. Dlatego kluczowa jest systematyczna kontrola okulistyczna. Osoby, które ukończyły 35 rok życia, powinny badać się minimum raz na dwa lata. W badaniu okulistycznym osób z JNC nie wykrywa się podwyższenia ciśnienia wewnątrz gałki ocznej – jego wartość mieści się w normie i wynosi od 10 do 21 mmHg. Widoczne są natomiast inne zmiany, np. płomykowate wybroczyny krwi w pobliżu tarczy nerwu wzrokowego. Jako subiektywne objawy pacjenci wymieniają pogorszenie ostrości wzroku i ubytki w obwodzie pola widzenia (wrażenie patrzenia jak przez dziurkę od klucza).

Leczenie jaskry
W przypadku jaskry normalnego ciśnienia podstawową metodą terapii jest leczenie farmakologiczne. Najlepsze efekty zyskuje się przy jeszcze większym obniżeniu ciśnienia śródgałkowego. Niekiedy okuliści zalecają wykonanie zabiegu laserowego. Jeśli pomimo zastosowanych metod nie dochodzi do zauważalnej poprawy, specjaliści rekomendują przeprowadzenie operacji przeciwjaskrowej.