Jaskra - choroba, która może spotkać każdego
Sobota, 27 kwietnia 2024
Jaskra to poważna choroba uszkadzająca wzrok. Nie należy jej ignorować, bo choć występuje głównie u osób starszych, zdarza się również u młodych. Z wiekiem ryzyko jej występowania rośnie, ponadto rozwija się nawet długimi latami nie dając początkowo żadnych objawów, w związku z czym bardzo długo może pozostać niezauważona. A im szybciej zostanie zdiagnozowana, tym większa szansa na spowolnienie jej rozwoju oraz wyleczenie.
Przede wszystkim jednak trzeba poznać nieco informacji na temat tej choroby - czym właściwie jest, jakie są jej objawy i przyczyny, czy można jej zapobiec, oraz jak ją leczyć. Wczesne rozpoznanie może być kluczowe w podejmowanym przeciwko jaskrze leczeniu, dlatego jest istotne, by zwracać uwagę na objawy, które mogą nam zasygnalizować, że czas udać się do okulisty.
Oko ludzkie wypełnione jest przezroczystą cieczą wodnistą. W przedniej komorze oka krąży ona nieustannie. W gałce ocznej musi być utrzymane odpowiednie ciśnienie, a to możliwe jest dzięki odpowiedniej ilości cieczy wodnistej. Jaskra to choroba polegająca na zaburzeniu przepływu cieczy wodnistej w przedniej komorze oka, przez co rośnie ciśnienie wewnątrzgałkowe. Powoli uszkadzany jest w ten sposób nerw wzrokowy, a pacjent stopniowo przestaje widzieć.
Przyczyny powstawania jaskry mogą być różne. W grupie ryzyka są między innymi cukrzycy, osoby cierpiące na migreny, oraz na miażdżycę i wysokie ciśnienie tętnicze, ale także osoby narażone na stres, oraz te, u których jaskra występuje rodzinnie. Jaskra jako taka nie jest chorobą dziedziczną, jednakże często występuje u więcej niż jednej osoby w rodzinie.
Jaskra rzadko doprowadza do całkowitej utraty wzroku, jest jednak bardzo uciążliwym schorzeniem. Istnieje kilka jej odmian - czasem jest wynikiem zaburzenia struktur odpowiadających za przepływ cieczy w oku, czasem powodem jest zamknięcie kanału odpływowego, przez co ciecz jest w gałce ocznej uwięziona. Rzadziej zdarzają się przypadki jaskry wtórnej, kiedy jest ona efektem urazu oka lub, na przykład, choroby nowotworowej. Zdarza się także jaskra wrodzona - ta najprawdopodobniej jest dziedziczna i rozwija się u małych dzieci.
Nietrudno jest zignorować objawy jaskry. Często są one słabe i bardzo podobne do objawów przemęczenia oczu, bądź wad wzroku, a niektóre, jak nudności i wymioty, wydają się wręcz nie mieć nic wspólnego z oczami. Trzeba jednak obserwować swoje ciało i zwrócić się do lekarza, jeżeli zauważamy u siebie większość następujących symptomów: pogorszenie wzroku, zaczerwienienie oka, ból w oku, widzenie tunelowe, bądź aureola, inaczej zwana halo, wokół źródeł światła.
Przez to, że objawy są tak łatwe do przeoczenia, wiele osób przez całe lata nawet nie wie, że choruje na jaskrę. Jest to choroba, która rozwija się powoli i rzadko daje o sobie znać bardziej gwałtownie.
Warto jest więc mieć na uwadze, że jaskra może przydarzyć się każdemu i nietrudno będzie ją początkowo przegapić. Najlepszą profilaktyką są regularne badania wzroku w kierunku jaskry. Szczególnie jeśli wiemy, że jaskra występowała w naszej rodzinie, lub jeśli mamy którekolwiek z problemów zdrowotnych stawiających nas w grupie ryzyka. Ważne jest by badać regularnie ciśnienie wewnątrzgałkowe, ale też chociażby nerw wzrokowy. Regularne badania pozwolą wcześnie wykryć jaskrę i rozpocząć leczenie, zanim choroba rozwinie się na dobre. Pomoże też uniknąć ostrych, nagłych ataków jaskry, które mogą doprowadzić do całkowitej utraty wzroku.
Jaskra jest chorobą nieuleczalną, jeśli zdąży uszkodzić nerw wzrokowy. Jednak odpowiednio wcześnie wykryta może zostać zahamowana, dzięki czemu uratowany zostanie wzrok pacjenta.
