Leczenie jaskry

Jaskra jest jednym z najpoważniejszych schorzeń narządu wzroku. Jeśli nie zostanie w porę zdiagnozowana, choroba może doprowadzić nawet do całkowitej ślepoty. Na jaskrę chorują najczęściej osoby starsze. Szacuje się, że taki problem może mieć co dziesiąta osoba powyżej 80 roku życia. Nie oznacza to, że ryzyko zachorowania nie dotyczy również młodszych. Specjaliści są zgodni co do tego, że dolegliwości mogą wystąpić również u czterdziesto- czy pięćdziesięciolatków. Na szczęście współczesna okulistyka oferuje skuteczne metody leczenia tej groźnej przypadłości. W dzisiejszym artykule zaprezentujemy najpopularniejsze z nich.

Jaskra – na czym polega?
Określeniem „jaskra” nazywa się tak naprawdę całą grupę chorób. Ich wspólną cechą jest postępujące uszkodzenie nerwu wzrokowego i komórek siatkówki, prowadzące do stopniowego zawężania pola widzenia. Zmiany są nieodwracalne i wiążą się z pogorszeniem widzenia, a w skrajnych przypadkach nawet całkowitą utratą wzroku.

Rodzaje jaskry
Wyróżnia się cztery najważniejsze typy jaskry:
• jaskra z otwartym kątem przesączania (pierwotna) – to najczęściej diagnozowany rodzaj jaskry; jej przyczyną najczęściej jest podwyższone ciśnienie wewnątrzgałkowe; choroba przez długi czas może nie dawać żadnych objawów, dlatego chorzy zgłaszają się do lekarze dopiero wtedy, kiedy dolegliwości staną się uciążliwe,
• jaskra zamkniętego kąta – to wyjątkowo niebezpieczny rodzaj jaskry; choroba objawia się nagłym, ostrym bólem głowy (związanym ze skrajnie wysokim ciśnieniem w gałce ocznej) oraz dolegliwościami ze strony układu pokarmowego (nudności, wymioty); gdy dojdzie do ataku jaskry z zamkniętym kątem przesączania należy natychmiast zgłosić się do lekarza lub wezwać pogotowie,
• jaskra z prawidłowym ciśnieniem wewnątrzgałkowym – rzadki rodzaj jaskry występujący pomimo poprawnego ciśnienia w gałce ocznej,
• jaskra wrodzona – bardzo rzadki rodzaj choroby występujący u niemowląt i bardzo małych dzieci, której przyczyną są najprawdopodobniej czynniki dziedziczne.

Leczenie jaskry
Pacjent, który zgłosił się do lekarza z dolegliwościami mogącymi wskazywać na jaskrę, w pierwszej kolejności jest dokładnie diagnozowany. Konieczne jest przeprowadzenie szczegółowych badań okulistycznych, przede wszystkim badania dna oka, pomiaru ciśnienia wewnątrzgałkowego, tomografii zmian jaskrowych, optycznej koherentnej tomografii dna oka (OCT), badania pola widzenia i badania kąta przesączania. Jeśli wyniki potwierdzą obecność zmian związanych z uszkodzeniem nerwu wzrokowego lekarz zaleca rozpoczęcie leczenia. W terapii jaskry stosuje się następujące metody:
• leczenie farmakologiczne w formie kropli do oczu – ich zadaniem jest obniżenie ciśnienia w oku (może się to odbywać np. przez osłabienie wydzielania cieczy wodnistej); podstawową wadą tego sposobu leczenia jest możliwość pojawienia się reakcji alergicznej na substancje zawarte w kroplach,
• irydotomia laserowa – bezbolesny zabieg laserowy przeprowadzany w jaskrze z zamykającym kątem; w tęczówce wykonuje się niewielki otwór, dzięki czemu ciecz wodnista może swobodnie odpływać z oka; to zabieg w pełni bezbolesny i całkowicie bezpieczny,
• selektywna trabekuloplastyka laserowa SLT – uznawana za najbardziej efektywną metodę terapii jaskry z otwartym kątem przesączania; zabieg przeprowadzany jest w warunkach małej sali operacyjnej przy pomocy lasera; operacja nie niesie z sobą ryzyka skutków ubocznych, a jej efekty zauważalne są niemal natychmiast; taką operację przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym kroplowym.