Diagnoza stożka rogówki

Stożek rogówki jest chorobą oczu związaną z pojawieniem się deformacji naturalnego kształtu rogówki. Prawidłowa rogówka ma kształt kulisty, natomiast przy stożku rogówki przyjmuje ona kształt charakterystycznego, nieco wydłużonego stożka. Pojawieniu się takiej deformacji towarzyszy także ścieńczenie warstwy rogówki, która staje się jeszcze delikatniejsza i bardziej podatna na uszkodzenia. Choroba powoduje nasilające się w czasie problemy z widzeniem. Pacjenci zaczynają mieć problem z wyraźnością widzenia, możliwe są także nasilające się dolegliwości bólowe. Aby zapobiec dalszemu pogarszaniu się wzroku, konieczne jest przeprowadzenie zabiegu operacyjnego. Jak diagnozuje się stożek rogówki?

Jakie są objawy stożka rogówki?
Oprócz wspomnianego wcześniej stopniowego pogarszania się wzroku, stożek rogówki może dawać również inne objawy. Osoby chorujące na tę zaskakującą chorobę wskazują przede wszystkim na coraz większą wrażliwość na światło. Jaśniejsze światło powoduje efekt oślepienia, przez co osoba ze stożkiem rogówki może odczuwać znaczny dyskomfort. Częstym objawem stożka rogówki jest widzenie specyficznego pierścienia wokół źródła światła (który jest nazywany efektem halo). Niektóre osoby jako objaw wymieniają ponadto widzenie mnogie oraz problem z ostrością widzenia przedmiotów znajdujących się w pobliżu. W przebiegu stożka rogówki może się także pojawić swędzenie i zaczerwienienie oczu. Jeżeli zauważyliśmy u siebie jakiekolwiek z wymienionych objawów, powinniśmy jak najszybciej zgłosić się z tym do lekarza. Podane objawy nie zawsze muszą wiązać się akurat ze stożkiem rogówki, jednak jakichkolwiek dolegliwości narządu wzroku w żadnym wypadku ie nie należy bagatelizować.

Jak przebiega diagnoza stożka rogówki?
Początkowe objawy stożka rogówki w wielu przypadkach nie są niestety na tyle jednoznaczne, by można je było rozpoznać na podstawie standardowego badania wzroku. Dlatego warto odwiedzić gabinet okulistyczny dysponujący sprzętem do przeprowadzania specjalistycznych badań w kierunku stożka rogówki. Podstawowym badaniem jest tu topografia rogówki (keratometria). Jest to komputerowe badanie kształtu rogówki, podczas którego tworzona jest kolorowa mapa rogówki. Poszczególne barwy ukazują kształt wszystkich krzywizn obecnych w rogówce. Nowoczesna aparatura wykorzystywana do topografii rogówki pozwala na wykrycie zmian w strukturze rogówki już na bardzo wczesnym etapie. Bez względu na to, czy zniekształcenia rogówki pojawiły się na skutek stożka rogówki, czy zostały spowodowane urazem, topografia rogówki pozwala w bardzo dokładny sposób wykryć ewentualne nieprawidłowości. Badanie jest całkowicie bezbolesne i bezinwazyjne. Pełna topografia rogówki trwa około kilkanaście sekund. W trakcie diagnozy stożka rogówki pomocne może okazać się także przeprowadzenie badania w lampie szczelinowej (biomikroskopia). Na podstawie takiego badania można ocenić nie tylko samą rogówkę, lecz także budowę innych części oka. Również i to badanie jest bezbolesne i trwa zaledwie kilka sekund. Zadaniem pacjenta jest jedynie oparcie głowy na podpórce i patrzenie badanym okiem w dal.