Profilaktyka stożka rogówki

​Stożek rogówki to trudne do rozpoznania i stosunkowo tajemnicze schorzenie. Nie spowoduje u chorego utraty wzroku, ale może zdecydowanie utrudnić życie i spowodować, że nawet codzienne czynności nie będą łatwe. Nie do końca znane są przyczyny powstawania stożka rogówki, nie powoduje on też bólu, czy innych bardzo gwałtownych objawów, przez co niełatwo jest go od razu zdiagnozować. Brak jednoznacznych przyczyn i informacji na temat tego, co zasadniczo wpływa na rozwój stożka rogówki, powoduje, że ciężko jest też wskazać możliwe działania profilaktyczne. Najważniejszymi zasadami, które mogą pomóc w ochronieniu się przed stożkiem rogówki są - nie pocierać oczu oraz badać się regularnie!

Czym właściwie jest stożek rogówki?

To pierwsze pytanie, które warto sobie zadać. Stożek rogówki, to choroba atakująca właśnie rogówkę - przednią, zewnętrzną część gałki ocznej. Jest ona odpowiedzialna za ochronę dalszych warstw oka ale nie tylko. To właśnie rogówka zbiera promienie słoneczne i to przez rogówkę przechodzą one dalej, na siatkówkę, gdzie tworzony jest obraz, który widzimy.
O stożku rogówki mówimy wtedy, gdy rogówka zostaje osłabiona, jest cienka i odkształca się przyjmując kształt stożka, zamiast naturalnego kulistego. Promienie słoneczne nie padają wówczas równolegle i widziany obraz staje się zniekształcony. Stożek nie doprowadza więc do ślepoty - wzrok po prostu stopniowo się pogarsza.
Często pierwotnie próbuje się leczyć wzrok za pomocą okularów, czy soczewek kontaktowych. Niejednokrotnie na jakiś czas widzenie rzeczywiście się poprawia, nie jest to jednak działanie długotrwałe. Istnieje kilka operacji umożliwiających poprawę stanu pacjenta ze stożkiem rogówki - crosslinking polegający na wzmocnieniu rogówki i zapobieganiu jej dalszemu odkształceniu, czy wszczepienie pierścieni INTACS, specjalnie przygotowanych dla indywidualnego pacjenta, które również będą utrzymywać rogówkę w odpowiednim (przynajmniej do pewnego stopnia) kształcie. W bardzo poważnych przypadkach stożka rogówki lekarz okulista może zdecydować się na zlecenie przeszczepu rogówki.

Przyczyny i profilaktyka stożka rogówki

Przyczyny powstawania stożka rogówki nie są do końca jasne. Wiadomo, że rogówka zbudowana jest z włókien kolagenowych, więc jeśli wiązania między nimi są zbyt słabe, staje się ona cienka i podatna na odkształcenia. Dlatego też jednym z powodów choroby może być ogólnie niski stan kolagenu w organizmie. Dużo mówi się o dziedziczności stożka rogówki, aczkolwiek nie stwierdzono tego jednoznacznie - nie wskazano jak do tej pory genu, który byłby za to schorzenie odpowiedzialny. Stożek rogówki pojawia się jednak często w przypadku innych chorób genetycznych, jak na przykład zespół Downa.
Bardzo często stożek rogówki występuje u alergików. Za powód podaje się fakt, że osoby cierpiące na alergie często i intensywnie pocierają oczy. Szczególnie w okresach nasilenia objawów alergii, oczy mogą piec i swędzieć, co wywołuje odruch ich pocierania. Stwierdzono jednak, że właśnie pocieranie oczu jest jednym z najczęstszych faktorów wpływających na rozwój stożka rogówki na oku. Dlatego, choć wydaje się to przynosić chwilową ulgę, ważne jest, aby powstrzymywać się od pocierania oczu. To jedno z najlepszych działań profilaktycznych jakie można podjąć.
Ważne jest też, aby regularnie badać wzrok również pod kątem stożka rogówki. Ponieważ schorzenie to nie daje bardzo wyraźnych objawów poza pogorszeniem widzenia łatwo pomylić je z bardziej powszechnymi wadami wzroku. Badania pozwalające zdiagnozować stożek rogówki to pierwszy krok do odpowiednio wczesnego podjęcia leczenia i zahamowania rozwoju choroby.